Wywołują ją grzyby z rodzaju Candida, do których zaliczamy Candida albicans, Candida tropicalis, Candida parapsilosis, Candida glabrata, Candida krusei. Do czynników predysponujących do zakażenia zalicza się: długotrwałą antykoncepcję, zmiany hormonalne (okres rozrodczy, ciąża, antykoncepcja hormonalna, zaburzenia immunologiczne i endokrynologiczne, stosowanie leków immunosupresyjnych), wysoką aktywność seksualną, złe nawyki higieniczne (używanie wspólnych ręczników, korzystanie z publicznych toalet), czynniki środowiskowe (nadmierna ciepłota i wilgotność), obecność innych chorób przenoszonych drogą płciową, błędy dietetyczne oraz zabiegi chirurgiczne.
Od 5 do 50% zakażonych kobiet nie ma żadnych objawów. U pozostałych rozwija się drożdżakowe zapalenie pochwy i sromu, które może mieć nagły bądź podstępny początek. Najczęstsze objawy obejmują świąd, pieczenie, ból sromu i przedsionka pochwy, ból podczas współżycia, białawe, serowate, rzadziej wodniste upławy. Ponadto na sromie i błonie śluzowej pochwy występuje obrzęk i zaczerwienie oraz białawe naloty. Nierzadko zakażenie szerzy się skórę otaczającą. W razie zajęcia cewki moczowej obserwuje się pieczenie przy oddaniu moczu.
Najczęstszymi formami klinicznymi zakażenia u mężczyzn jest drożdżakowe zapalenie żołędzi i napletka oraz cewki moczowej, wówczas pojawiają się pieczenie przy oddaniu moczu, zaczerwienienie ujścia zewnętrznego cewki moczowej, białawy bądź wodnisty wyciek z cewki moczowej oraz obecność zmian śluzówkowych podobnych do występujących w przypadku drożdżakowego zapalenia sromu i pochwy u kobiet.
Dość często infekcja obejmuje jamę ustną i odbyt. W tym przypadku do zakażenia dochodzi podczas kontaktów oralnych bądź doodbytniczych. Należy zwrócić uwagę, iż w znacznym odsetku zakażenie przebiega bezobjawowo, stanowiąc wówczas źródło zakażenia dla partnerów bądź partnerek seksualnych.
Diagnostyka laboratoryjna drożdżycy obejmuje wiele metod. Do głównych zaliczamy badanie mikroskopowe, metodę hodowli oraz testy serologiczne. W ostatnim czasie powyższe metody zostały uzupełnione o najnowszą generację testów opartych na wykrywaniu materiału genetycznego drożdży za pomocą reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR). Przewaga PCR jest jednoznaczna- czułość i swoistość testu wynosi ponad 99%, a metoda pozwala na wykrycie bardzo małej liczby grzybów. Materiał potrzebny do badania uzyskuje się podczas pobrania wymazu z zakażonych okolic (cewka moczowa, żołądź, napletek, srom, pochwa, jama ustna i gardło, okolica odbytu)
