Baza wiedzy

Rzeżączka

Rzeżączka - Neisseria gonorrhoeae

Rzeżączka należy do jednych z najczęściej występujących chorób przenoszonych drogą płciową. Jednocześnie, dane na temat częstości zachorowań są w wielu krajach zaniżone głównie z powodu niedostatecznej diagnostyki i częściowej zgłaszalności.

Charakterystycznymi objawami rzeżączki są: ropny wyciek z cewki moczowej, ból przy oddawaniu moczu oraz upławy u kobiet. Nieleczona, prowadzić może do przykrych i niebezpiecznych powikłań zdrowotnych. Poznaj prawdę o chorobie i rozwiej wszelkie wątpliwości wykonując komfortowy test na rzeżączkę.

Rzeżączka (gonorrhoea) – co musisz o niej wiedzieć?
Drogi zakażenia Objawy zakażenia  Powikłania w przypadku niepodjęcia leczenia 
– Poprzez kontakty seksualne bez zabezpieczenia z osobą chorą lub nosicielem
– Zainfekowanie płodu podczas porodu
– Używanie wspólnych ręczników, bielizny lub akcesoriów higienicznych
– Zapalenie cewki moczowej i ból podczas oddawania moczu
– Zapalenie gruczołu krokowego i bolesny obrzęk jąder
– Nieprawidłowa wydzielina z pochwy
– Zaburzenia cyklu miesiączkowego lub krwawienia międzymiesiączkowe
– Świąd i pieczenie okolic odbytu
– Poronienie lub inne powikłania położnicze (przedwczesne pęknięcie błon płodowych)
– Zapalenie stawów
– Zapalenie mięśnia sercowego
– Zakażenia i infekcje górnych dróg oddechowych

Jeżeli zdarzył Ci się przypadkowy seks, musisz mieć świadomość tego, że mogło dojść do zarażenia rzeżączką ( jak i innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową). Zauważyłeś u siebie wyciek ropy z cewki moczowej oraz nieprzyjemne pieczenie w okolicach intymnych?

Kłopoty pojawiają się także podczas oddawania moczu, kiedy pojawia się ostry ból. Bolesny jest też praktycznie każdy wzwód – im bardziej intensywny, tym większy ból mu towarzyszy.

Chcesz mieć stuprocentową pewność, że doszło do zarażenia rzeżączką lub wykluczyć ewentualność zarażenia? Chcesz jak najszybciej podjąć efektywne leczenie? Zamów zestaw pobraniowy i rozwiej wszelkie wątpliwości. Nieleczona rzeżączka prowadzi do bardzo poważnych powikłań medycznych. 

Boisz się iść do lekarza? Wstydzisz się rozmawiać z lekarzem o tak intymnych sprawach, jak seks? Specjalnie dla Ciebie powstał dyskretny test, który rozwieje Twoje wątpliwości. Badanie wyróżnia się wysoką czułością i dokładnością. Zamówiony zestaw pobraniowy zostanie dostarczony kurierem, a po wykonaniu badań w laboratorium diagnostycznym wynik otrzymasz osobiście lub drogą elektroniczną w postaci dokumentu zabezpieczonego hasłem

Objawy rzeżączki

– W przypadku mężczyzn, pierwsze objawy choroby pojawiają się już po kilku dniach od odbycia niebezpiecznego stosunku seksualnego. Pierwszym z nich jest wyciek ropny z cewki moczowej. Kłopoty pojawiają się także podczas oddawania moczu, kiedy pojawia się pieczenie, czasami przechodzące w ostry ból. Bolesny jest też praktycznie każdy wzwód – im bardziej intensywny, tym większy ból mu towarzyszy. U kobiet, pierwsze objawy rzeżączki są zazwyczaj niezauważalne, lub nie są wiązane akurat z tą chorobą – powiedział dr n. med. Igor Michajłowski, specjalista dermatolog-wenerolog.

Rzeżączkę wywołują bakterie o nazwie dwoinka rzeżączki (Neisseria gonorrhoeae). Dwoinki, dlatego, bo bakterie zawsze występują w parach, a czasami nawet we wspólnej otoczce. Bardzo rzadko, ale zdarza się i jest to jak najbardziej możliwe, że dwoinki wywołują zapalenia spojówek, stawów, okostnej, a nawet opon mózgowych.

Sposoby zarażenia się rzeżączką

Rzeżączką można zarazić się nie tylko poprzez kontakty seksualne. Poniżej ogólny opis przypadków, na które należy zwrócić szczególną uwagę chcąc uniknąć tej choroby.

Do zakażenia rzeżączką może dochodzić także u dzieci, ale bezspornym faktem jest, że najczęściej zarazić się nią można poprzez kontakty seksualne. Główną drogą zakażenia pozostaje kontakt płciowy. Wśród osób heteroseksualnych najczęściej następuje to poprzez klasyczny kontakt dopochwowy. Niebagatelny odsetek zakażeń wywołują również kontakty oralne. Wśród homoseksualistów najczęstszą przyczyną są kontakty analne. W ten sposób zarazić się jednak również mogą osoby heteroseksualne.

Jeszcze rzadsze są przypadki zakażenia poprzez przeniesienie gonokoków poprzez ręce – albo z bezpośredniego ogniska choroby, albo poprzez kontakty pośrednie, czyli używanie tych samych ręczników lub innych środków higieny osobistej, a także pościeli czy bielizny. Z reguły, dwoinki rzeżączki nie potrafią jednak przeżyć poza wilgotnym środowiskiem, więc inne drogi zakażenia stanowią znikomy odsetek w statystykach opisujących drogi zakażenia tą bakterią. Zdecydowanie większe ryzyko zakażenia dotyczy kobiet niż mężczyzn. Wynika to z powierzchni błony śluzowej. Okrywająca szyjkę macicy, która ma styczność z dwoinkami rzeżączki, jest znacznie większa, niż błona śluzowa cewki moczowej u mężczyzn.

– Zarazić się można już po pierwszym stosunku. U kobiet ryzyko zakażenia po jednym kontakcie seksualnym z chorym mężczyzną wynosi od 60 do nawet 90 proc. U mężczyzn teoretycznie wartości te są takie same – powiedział dr n. med. Igor Michajłowski, specjalista dermatolog-wenerolog.

Z reguły, rzeżączka początkowo atakuje szyjkę macicy u kobiet lub cewkę moczową u mężczyzn. Leczenie podjąć należy jak najszybciej, bo jego zaniechanie może prowadzić do groźnych komplikacji, które szczególnie niebezpieczne mogą być dla kobiet w ciąży.

Dwoinki najczęściej jednak atakują cewkę moczową, genitalia oraz odbyt. Nieleczona rzeżączka może również być przyczyną ciąży pozamacicznej. Dlatego tak ważne jest nie tylko samo zabezpieczanie się prezerwatywą, co regularne badanie się (przy częstej zmianie partnerów).

U kobiet choroba rozwija się dłużej. Z reguły przyjmuje się, że od momentu zakażenia, na okres wylęgania potrzeba od siedmiu do czternastu dni.

Jak leczyć rzeżączkę?

Jeżeli po wykonaniu testu i odebraniu wyników, okazuje się, że jesteś zarażony rzeżączką, koniecznie musisz udać się do wenerologa. Specjalista dobierze najlepsze leczenie. Co musisz wiedzieć o leczeniu rzeżączki? Przede wszystkim – leczona rzeżączka nie jest groźna i podlega całkowitemu wyleczeniu.

Antybiotykoterapia

Sposoby leczenia rzeżączki zależą od miejsca zakażenia, ale też od ewentualnych powikłań spowodowanych chorobą. Podaje się antybiotyki. Od decyzji lekarza zależy, czy lek będzie aplikowany domięśniowo czy podawany doustnie.

Odsetek wyleczeń jest praktycznie stuprocentowy, ale nie znaczy to, że statystyki nie będą się zmieniać., ponieważ genokoki coraz częściej są odporne na antybiotyki. Dlatego warto wykonać badania kontrolne po odbytej kuracji. Pomogą one np. odkryć reinfekcję od nieleczonych, albo ponownie zakażonych partnerów. Możliwe jest także wystąpienie porzeżączkowego zapalenia cewki moczowej lub szyjki macicy.

Z tego powodu u mężczyzn zaleca się badanie bakterioskopowe wymazu z cewki. Jeśli istnieje taka konieczność, po tygodniu wykonuje się też posiew. U kobiet natomiast posiew z szyjki macicy lub innych miejsc stosuje się po 7-10 dniach. Czasami nawet po 14.

Zaleca się także przebadanie partnerów zakażonych osób, a jeśli badanie da wynik negatywny, powinny i tak poddać się leczeniu profilaktycznemu, które niewiele się różni od leczenia stwierdzonej rzeżączki.

Powikłania rzeżączki u kobiet i mężczyzn

Nieleczona rzeżączka może doprowadzić do szeregu nieprzyjemnych, a nawet groźnych dla zdrowia powikłań. Niebezpiecznie jest zwłaszcza wtedy, kiedy będąc zarażonym rzeżączką jest się nadal aktywnym seksualnie z kolejnymi partnerami. Do rozwoju powikłań przyczynia się przede wszystkim brak leczenia rzeżączki lub jego przerwanie.

Wpływ na rozwój powikłań ma też osłabienie organizmu wynikające z nadmiernego wysiłku fizycznego, nadużywania alkoholu, narkotyków oraz innych używek. Do powikłań dochodzi także w wyniku urazu okolicy zewnętrznych narządów płciowych, doznanego np. podczas jazdy na rowerze, czy jazdy konnej. Ryzykowne jest również przeprowadzanie zabiegów w obrębie cewki moczowej, szczególnie w jej tylnej części podczas leczenia rzeżączki. Identyczne powikłania występują podczas zakażenia rzeżączką u osób homoseksualnych oraz heteroseksualnych.

Podział powikłań zakażenia rzeżączką u mężczyzn:

  • Rzeżączkowe zapalenie najądrzy
  • Rzeżączkowe zapalenie najądrzy i jądra
  • Rzeżączkowe zapalenie gruczołu krokowego
  • Ropień gruczołu krokowego
  • Rzeżączkowe zapalenie gruczołów łojowych Tysona
  • Rzeżączkowe zapalenie przewodów okołocewkowych
  • Rzeżączkowe zapalenie gruczołu Littrégo
  • Ropień okołocewkowy
  • Rzeżączkowe zapalenie gruczołów opudzkowo-cewkowych Cowpera
  • Rzeżączkowe zapalenie pęcherzyków nasiennych

Wyróżnia się również powikłania, występujące zarówno u mężczyzn jak i kobiet:

  • Zespół Fitza, Hugha i Curtisa Rozsiane zakażenie rzeżączkowe / posocznica rzeżączkowa (
  • Zespół stawowo-skórny
  • Rzeżączkowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
  • Zespół stawowo-skórny

Wyróżnia się również powikłania występujące zarówno u mężczyzn i kobiet:

  • Zespół Fitza, Hugha i Curtisa, rozsiane zakażenie rzeżączkowe/posocznica rzeżączkowa
  • Zespół stawowo-skórny Rzeżączkowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
  • Rzeżączkowe zapalenie wsierdzia

Rzeżączkowe zapalenie najądrzy

To najczęściej występujące powikłanie rzeżączki u mężczyzn. Z reguły zakażenie zajmuje jedno najądrze, rzadziej oba. Jeśli zakażenie się szerzy, dochodzi do rozwoju rzeżączkowego zapalenie najądrzy i jądra (orchoepididimitis gonorrhoica). Z badań wynika, że u większości pacjentów (ok. 70 proc.) objawy rozwijają się powoli. Zaczynają się kującymi bólami o różnym stopniu nasilenia oraz powiększaniem się jądra w wyniku gromadzenia się surowiczego, bądź surowiczo-ropnego wysięku pomiędzy osłonkami jądra.

Rzeżączkowe zapalenie gruczołu krokowego

To znacznie rzadziej występujące powikłanie zakażenia rzeżączką. Dolegliwość dzieli się na ostre i przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego. Ostre – charakteryzuje się złym samopoczuciem pacjenta, któremu towarzyszy wysoka gorączka, dreszcze, niekiedy także bóle stawów i mięśni. Dochodzą do tego bóle: okolicy krzyżowej, krocza, prącia i czasami ból odbytnicy oraz zaburzenia w oddawaniu moczu.

Nieleczone przypadki mogą skończyć się powstaniem ropnia gruczołu krokowego. Objawia się on identycznie, ale dochodzi do tego ból w okolicy nadłonowej. Ropień może też przebić się do tylnej części cewki moczowej, do odbytnicy lub przez skórę, co powoduje natychmiastowe zmniejszenie dolegliwości.

Przy przewlekłym zapaleniu, objawy są znacznie mniej nasilone, a niekiedy wręcz niezauważalne przez pacjenta. Charakteryzuje je duża zmienność – nasilają się i znikają. Z reguły pacjent zmaga się z bólem krocza, podbrzusza, prącia (szczególnie w obrębie szczytu), jąder, okolicy odbytnicy lub okolicy krzyżowej, bolesnymi wzwodami, dyskomfortem lub bólem przy ejakulacji. Bolesne jest też oddawanie moczu i/lub stolca. Zapalenia nie można lekceważyć, bo długotrwały proces może powodować stwardnienie i zwłóknienie gruczołu.

Możliwe jest również rzeżączkowe zapalenie gruczołów opuszkowo-cewkowych Cowpera, które znajdują się na tylnej ścianie opuszki cewki moczowej. Zapalenie to charakteryzuje się bólem krocza, który nasila się zwłaszcza podczas defekacji. Towarzyszą mu trudności w oddawaniu moczu, bądź zatrzymanie moczu. Zawsze jest też gorączka, dreszcze i złe samopoczucie. Objawy są podobne, jak przy ostrym zapaleniu gruczołu krokowego. W tym przypadku może dochodzić do przebicia ropnia, a w konsekwencji do pozapalnego zapalenia cewki moczowej.

Rzeżączkowe zapalenie pęcherzyków nasiennych może natomiast rozwijać się u pacjentów z zapaleniem najądrzy i gruczołu krokowego. Objawy to uporczywe, a niekiedy bolesne wzwody prącia. W nasieniu pojawiają się też domieszki krwi. Poza tym wszystkie pozostałe objawy (gorączka, bóle) jak w przypadku zajęcia tylnego odcinka cewki moczowej lub zapalenia gruczołu krokowego. To zapalenie może prowadzić do bezpłodności.

Do rzeżączki u dzieci dochodzi obecnie bardzo rzadko. Jednak zdarza się ona u nastolatków, które zaczynają być aktywne seksualnie. Możliwe są także zakażenia niemowląt.

Rzeżączka u niemowląt

Występuje bardzo rzadko, ponieważ zależy od częstości występowania rzeżączki u kobiet w ciąży. Od czasu, kiedy wszystkie ciężarne muszą być pod stałą opieką ginekologa, odsetek zakażeń ich dzieci jest minimalny. Do zakażenia dochodzi bowiem podczas porodu drogą naturalną. Dziecko zaraża się od matki będącej nosicielką Neisseria gonorrhoeae.

Najczęściej objawia się to rzeżączkowym zapaleniem spojówek. Niezmiernie rzadko następują powikłania, czyli rozsiane zakażenie rzeżączkowe, o którym przeczytasz w omówieniu rzeżączki dla dorosłych.

Okres wylęgania choroby zajmuje 2-4 dni. Objawy są identyczne jak u dorosłych, z tą różnicą, że u dzieci atakują oboje oczu jednocześnie. Jeśli rzeżączkowe zapalenie spojówek nie jest leczone, może dojść do uszkodzenia rogówki lub innych struktur anatomicznych z utratą wzroku włącznie. W celach profilaktycznych stosuje się więc zabieg Credego. Każdy noworodek ma tuż po porodzie zakrapiany worek spojówkowy 1-proc. azotanem srebra.

Test na rzeżączkę

Specjalnie z myślą o Państwa wygodzie, powstał test na rzeżączkę. Test charakteryzuje się wysoką czułością i dokładnością, a jako metodę wykorzystuje się technikę molekularną PCR.

Zamówiony zestaw pobraniowy wraz z instrukcją pobrania wymazu zostanie dostarczony do Państwa kurierem pod wskazany w zamówieniu adres. Następnie po wykonaniu badań w laboratorium diagnostycznym wynik otrzymasz osobiście lub drogą elektroniczną w postaci pliku zabezpieczonego hasłem.

Nad prawidłowością badań czuwa klinika Lifemedica. To placówka, której zespół tworzą specjaliści wenerolodzy, podejmujący się skutecznego i bezpiecznego leczenia chorób wenerycznych.

Test rekomendowany jest dla osób, które zauważyły u siebie wystąpienie niepokojących objawów, dla kobiet w ciąży, jak i tych, które planują dzieci.

Zalety testów PCR w kierunku rzeżączki.

  • Testy PCR wykazują wysoką czułość na zakażenia bakteryjne lub wirusowe, dlatego dają pewny wynik badania.
  • Testy PCR minimalizują ryzyko wystąpienia fałszywych lub niejasnych wyników.
  • Testy PCR są szybkie i nieinwazyjne, dlatego mogą być powtarzalne, np. dla kontroli w trakcie leczenia lub po jego zakończeniu.

FAQ – Rzeżączka

1 Czy rzeżączka jest chorobą całkowicie wyleczalną?
Tak. Prawidłowo postawiona diagnoza i przeprowadzenie terapii antybiotykiem daje możliwość całkowitego wyleczenia choroby.

2 Czy badania diagnostyczne w kierunku potwierdzenia rzeżączki są bolesne?
Nie. Diagnoza składa się z kilku etapów. Na początku przeprowadzany jest wywiad z pacjentem i badanie obrazowe zmienionych miejsc. Następnie pobrane są próbki wymazu z cewki moczowej lub pochwy, które przekazywane są do laboratorium. Badaniem uzupełniającym może być morfologia.
Co więcej, możliwe jest samodzielne przeprowadzenie testu PCR na rzeżączkę, za pomocą specjalnego zestawu do pobierania wymazu.

3 Czy badanie na rzeżączkę wskazane jest dla kobiet w ciąży?
Tak. Test PCR w kierunku diagnostyki rzeżączki powinna przeprowadzić każda kobieta w ciąży. Należy pamiętać, że do zakażenia może dojść również w wyniku stosowania wspólnych ręczników lub przedmiotów higienicznych. Rzeżączka jest niebezpieczna dla rozwijającego się płodu i może doprowadzić do poronienia.


Bibliografia

1. A Sobczuk, M Wrona, T Pertyński, Stany zapalne pochwy u kobiet w wieku menopauzalnym, Przegl Menopauz, 2007
2. Ch.Bignell, M. Unemo, Europejskie zalecenia diagnostyczne i terapeutyczne w rzeżączce u dorosłych, Przegląd Dermatologiczny, 2012
3. E. Firląg-Burkacka, Choroby przenoszone drogą płciową, Krajowe Centrum ds. AIDS, Agenda Ministra Zdrowia, 2014

Zamów Test na Rzeżączkę

Koszt wykonania badania:109.00

Dodaj do koszyka Szczegóły