Kiła

Kiła to bardzo często występująca choroba zakaźna, wywoływana przez bakterie krętka bladego Treponema pallidum subspecies palladium, które przenoszone są głównie drogą płciową. Objawy kiły są niezwykle zróżnicowane i zależą przede wszystkim od stadium choroby. Żadna inna choroba przenoszona drogą płciową nie przebiega w tak rozmaity sposób. W przypadku zauważenia zmian skórnych budzących podejrzenie kiły (do 8 tygodni od momentu zakażenia) warto wykonać test PCR na kiłę w kierunku Treponema pallidum.

Mogą go Państwo zamówić bezpośrednio na naszej stronie internetowej. O zaletach testów PCR więcej przeczytają Państwo w dalszej części artykułu.

Kiła (syfilis) charakterystyka

Kiła to choroba charakteryzująca się bardzo indywidualnym przebiegiem – od łagodnych postaci, aż do ciężkiego przebiegu z wczesnym wystąpieniem poważnych zmian narządowych. Kiła dzieli się na wczesną – trwającą około dwóch lat oraz późną – trwającą znacznie dłużej.

Kiła wczesna

Kiła wczesna obejmuje pierwszy i drugi okres objawowej choroby oraz kiłę utajoną wczesną (do 2 lat od zakażenia). Do kiły późnej zalicza się zarówno wieloletnie utajone zakażenie, jak i kiłę objawową dotyczącą różnych narządów i układów. Po wniknięciu do skóry lub błony śluzowej, krętki blade namnażają się w miejscu zakażenia oraz wnikają do naczyń chłonnych i krwionośnych, ulegając rozsiewowi jeszcze przed pojawieniem się objawu pierwotnego.

– Okres wylęgania choroby wynosi od 9 do 90 dni, ale średnio jest około 21 dni. Najwcześniejszym objawem są owrzodzenia, którym towarzyszy powiększenie okolicznych węzłów chłonnych – powiedział dr n. med. Igor Michajłowski, specjalista dermatolog-wenerolog z Gdańska

Kiła I okresu dzieli się na dwa podokresy – kiły surowiczoujemnej i kiły surowiczododatniej. Każda z nich trwa około 3 tygodnie. Po krótkim okresie bezobjawowym lub jeszcze w czasie trwania objawu pierwotnego pojawiają się zmiany kiły okresu II w postaci rozległej osutki w skórze i błonach śluzowych.

Kiła późna

Kiła późna to utajona wersja choroby, która rozwija się w organizmie człowieka minimum 2 lata. Ilość przypadków, u których została wykryta wcześniej jest niewielka i tworzy ją grupa pacjentów, która sama wcześniej podjęła się wykonania testów lub badań kontrolnych. Zmiany chorobowe umiejscawiają się na narządach płciowych, w wątrobie, płucach, żołądku i stawach. W niektórych przypadkach może umiejscawiać się nawet w okolicach mięśnia sercowego, powodując zwężenie naczyń wieńcowych. Kiła późna ma postać guzkowo-wrzodową.

Jak dochodzi do zakażenia kiłą?

Do zakażenia kiłą dochodzi w wyniku bezpośredniego kontaktu z osobą chorą. Ryzyko jest większe szczególnie u osób mających wielu partnerów seksualnych i stosujących prezerwatyw. Przeniesienie bakterii krętka może nastąpić również podczas pocałunków. W przypadku kiły wrodzonej do zakażenia płodu dochodzi poprzez przeniknięcie krętka przez łożysko.

Objawy kiły

U kobiet w kile pierwszego okresu objaw pierwotny najczęściej lokalizuje się na wargach sromowych, łechtaczce, na szyjce macicy, w okolicy odbytu, w pochwie oraz w jamie ustnej. Zmiany są bezbolesne. Jedynie mogą być zauważone powiększone węzły chłonne. Często objawy te są przeoczane, a zakażenie szerzy się dalej. Wówczas pojawia się rozsiana osutka plamista lub grudkowa. Także mogą występować rozmaite zmiany na błonach śluzowych. Z czasem zakażone miejsca pokrywają się wrzodami z płynem. Przy braku leczenia choroba atakuje układ nerwowy, stawy, kości oraz narządy wewnętrzne.

U kobiet ciężarnych dochodzi do zakażenia wewnątrzmacicznego płodu.
Kiła wrodzona jest przyczyną zaburzeń w rozwoju płodu. Prowadzi do deformacji lub powoduje szereg nieprawidłowości w funkcjonowaniu niektórych narządów. Bagatelizowana kiła w trakcie ciąży daje niemalże 100% pewności, że dziecko urodzi się chore. W wielu przypadkach kiła wrodzona prowadzi do poronienia.

W kile pierwszego okresu u mężczyzn najczęściej zajęte są żołądź i/lub napletek, chociaż zajęcie trzonu prącia, moszny i łona nie należy do rzadkości. Również zmiany chorobowe nie są bolesne, a powiększenie węzłów chłonnych może zostać przeoczone. Dalszy przebieg zakażenia jest podobny do kiły występującej u kobiet.

Wraz z rozwojem choroby obserwuję się występowanie objawów w postaci owrzodzeń również na stopach i dłoniach. W pierwszej fazie zmiany mają charakter niegroźnej wysypki w postaci czerwono-brązowych plam. Z czasem, wraz z zaostrzeniem się choroby, skórę zaczynają pokrywać wrzody.

Co ważne, objawy kiły mają tendencję za samoistnego zanikania, jednak nie jest to znakiem ustąpienia choroby. Wręcz przeciwnie, to sygnał, że choroba przechodzi w drugą fazę, która może trwać wiele lat. W tym czasie, drobnoustroje, sieją ogromne spustoszenie w organizmie, atakując przy tym różne organy wewnętrzne np. wątrobę, a nawet mózg.

Osutki mogą nawracać się w czasie dwóch, a nawet czterech lat po zakażeniu, ale najczęściej pojawiają się w pierwszym roku od jego trwania.  W przebiegu kiły II  okresu dochodzi również do uogólnionego powiększenia obwodowych węzłów chłonnych, zmian w płynie mózgowo – rdzeniowych i czasami uszkodzenia wątroby, nerek czy oczu. U pewnej części chorych kiła ma przebieg całkowicie bezobjawowy, co utrudnia postawienie prawidłowej diagnozy – powiedział dr n. med. Igor Michajłowski, specjalista dermatolog-wenerolog z Gdańska.

Diagnostyka Kiły

Diagnostyka kiły zależy od stopnia zaawansowania choroby i widocznych na skórze zmian. Dlatego zakres zleconych badań zależy od indywidualnego przypadku. Podstawą w diagnozowaniu choroby we wszystkich przypadkach jest laboratoryjne badanie pobranych wydzielin, wywiad z pacjentem i obraz kliniczny. Uzupełnieniem są badania krwi pacjenta z oznaczeniem przeciwciał.

Leczenie Kiły

Leczenie kiły jest zróżnicowane i zawsze dopasowywane do indywidualnego przypadku pacjenta. Rodzaj kuracji zależy również od stopnia zaawansowania choroby. W przypadku zmian obejmujących inne narządy wewnętrzne, konieczne jest podjęcie złożonego leczenia innych chorób powstałych w wyniku zakażenia bakterią.

W leczeniu kiły stosuje się antybiotyki i penicylinę, które obniżają aktywność bakterii i prowadzą do jej obumarcia. Całkowity czas leczenia wynosi do 30 dni. Złożonej kuracji podlegają kobiety w ciąży. Dawkowanie stosowanych środków farmakologicznych, również ustalane jest indywidualnie.

Test na Kiłę – niezawodne testy PCR na kiłę

Test PCR pozwala na bezpieczną, szybką i pewną diagnozę. Wskazaniem do jego wykonania są utrzymujące się i niepokojące objawy. Samodzielnie wykonany test pozwala również uniknąć pierwszego kontaktu z lekarzem, w przypadku osób, których od wizyty powstrzymuje wstyd. Przeprowadzenie testu PCR skraca ponadto drogę do podjęcia leczenia.

Test PCR możliwy jest do kupienia bezpośrednio na naszej stronie internetowej.
Wynik badania w kierunku kiły, jest niezbędny do odpowiedniego leczenia przez lekarza specjalistę. Warto zdawać sobie sprawę, że szybkie rozpoznanie choroby gwarantuje praktycznie stuprocentowe jej wyleczenie. Im późniejsza diagnoza, tym trudniejsze leczenie kiły.

W przypadku wcześniej rozpoznanej kiły leczenie umożliwia całkowity powrót do zdrowia, jednak u osób, u których zostanie zdiagnozowana kiła późna, antybiotykoterapia powstrzymuje rozwój choroby, ale niestety nie cofa istniejących już zmian w narządach wewnętrznych. Właśnie z tego powodu, w przypadku tej choroby tak istotna jest wczesna diagnoza.

Zdjęcia – Kiła

Najważniejsza jest profilaktyka!

Najskuteczniejszą metodą zapobiegania zarażeniu się kiłą jest unikanie przypadkowych kontaktów seksualnych oraz korzystanie z zabezpieczenia w postaci prezerwatywy.

FAQ – Kiła

1. Jakie konsekwencje zdrowotne dla płodu ma nieleczona kiła wrodzona?
Jeśli nie dojdzie do poronienia istnieje niemalże 100% ryzyko wystąpienia trwałych uszkodzeń lub deformacji płodu. U dzieci, które urodziły się z kiłą, dochodzi do zaburzeń rozwoju układu nerwowego, zapalenia siatkówki, upośledzenia słuchu, czy zmian kostnych.

2. Czy kiła jest chorobą uleczalną?
Tak, pod warunkiem wczesnego wykrycia. Kiła leczona jest antybiotykiem i penicyliną. Całkowity czas trwania kuracji wynosi do 30 dni.

3. Czy ustępujące wstępne objawy to znak zaniku choroby?
Nie. W przebiegu rozwoju kiły obserwuje się pojawiające się, a następnie szybko ustępujące objawy. Wielu pacjentów odbiera to jako cofanie się schorzenia. W rzeczywistości choroba przechodzi do drugiej, znacznie groźniejszej utajonej fazy. Dlatego pierwsze objawy powinny skłonić do wizyty u lekarza.

Bibliografia

1. M. Koper, A. Serwin, A. Baran I. Flisiak, Problemy diagnostyczne i terapeutyczne związane z dodatnimi odczynami serologicznymi w kierunku kiły w podróży – opis dwóch, Przeglad Dermatologiczny 2015
2. M. Karlikowska-Skwarnik, L. Szenborn, Kiła w gabinecie lekarza rodzinnego, Klinika Pediatrii i Chorób Infekcyjnych, Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich we Wrocławiu, 2017
3. O. Jakubowicz, Kiła – Realne Zagrożenie Część II, Katedra i Klinika Dermatologii Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu, Kierownik Katedry i Kliniki: prof. dr hab. n. med. Wojciech Silny Nowiny Lekarskie 2010

Zamów Test na Kiłę - Badanie na Kiłę

Koszt wykonania badania:149.00zł

Dodaj do koszyka Szczegóły

Wypowiedzi ekspertów

dr n. med.Igor Michajłowski

specjalista dermatolog-wenerolog

Diagnostyka laboratoryjna kiły obejmuje kilka metod. Do głównych zaliczamy badanie w ciemnym polu widzenia, immunofluorescencję bezpośrednią oraz diagnostykę serologiczną. Powyższe metody zostały uzupełnione o najnowszą generację testów opartych na wykrywaniu materiału genetycznego bakterii za pomocą reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR). Przewaga PCR jest jednoznaczna- czułość i swoistość testu wynosi ponad 99%, a metoda pozwala na wykrycie zakażenia nawet przy niewielkiej ilości materiału biologicznego pobranego do analizy. Materiał potrzebny do badania uzyskuje się podczas pobrania wymazu z zakażonych okolic (najlepiej podczas występowania owrzodzenia (objawu pierwotnego) bądź innych zmian sączących): z żołędzi, napletka, sromu, szyjki macicy, jamy ustnej i gardła oraz okolicy odbytu.